Κραυγή αγωνίας από ιερείς που χρόνια τώρα διοργανώνουν συσσίτια για τους άπορους και άστεγους, θύματα της κρίσης στο Ηράκλειο Κρήτης.
Με πόνο ψυχής υπογραμμίζουν τον κίνδυνο κατάρρευσης των συσσιτίων λόγω της οικονομικής κρίσης που έχει μειώσει δραστικά τις προσφορές του κόσμου αλλά και της δραματικής αύξησης των ανθρώπων που προσέρχονται στις ενορίες, για να ζητήσουν βοήθεια και κυρίως ένα πιάτο φαγητό. Καθημερινά στην πόλη του Ηρακλείου προσφέρονται περίπου 255-260 μερίδες φαγητού, όμως οι ποσότητες αυτές αποτελούν «σταγόνα» στον ωκεανό μπροστά στο «τσουνάμι» της πείνας και της φτώχιας. Ιερείς αδυνατούν πλέον να διαχειριστούν όλον αυτόν τον κόσμο που καθημερινά αυξάνεται και ζητεί απελπισμένα βοήθεια.
Ολοένα και περισσότεροι, πολίτες και οικονομικοί μετανάστες, χτυπούν τις πόρτες των εκκλησιών και σε κατάσταση απόγνωσης ζητούν φαγητό και χρήματα, για να αγοράσουν φάρμακα, να πληρώσουν το ενοίκιο ή το ρεύμα τους. Από τη μία στιγμή στην άλλη, η ζωή τους ανατράπηκε και «γονάτισαν» από τα συσσωρευμένα προβλήματα της οικονομικής κρίσης. Ντόπιοι ή αλλοδαποί, νέοι και ηλικιωμένοι, ανύπανδροι ή με οικογένειες, με πτυχία ή αναλφάβητοι. Όλοι τους πλέον διαβαίνουν το ίδιο μονοπάτι.
Μοναδική τους ελπίδα η Εκκλησία, στην οποία στρέφουν το βλέμμα, προσδοκώντας παρηγοριά και ανακούφιση. Ιερείς απευθύνουν έκκληση για στήριξη του φιλανθρωπικού τους έργου, ώστε να μην αποστερήσουν την τελευταία αχτίδα φωτός σε συνανθρώπους μας που πραγματικά υποφέρουν.
Την ίδια ώρα πληθαίνουν οι καταγγελίες για εκείνους που εκμεταλλεύονται τα συσσίτια της Εκκλησίας, στερώντας ένα πιάτο φαγητό από ανθρώπους που έχουν πραγματικά ανάγκη. Περιφέρονται από συσσίτιο σε συσσίτιο με διαφορετικά ονόματα, παίρνουν τις μερίδες φαγητού και τις πουλούν σε άλλους. Στην ουρά για το συσσίτιο μπαίνουν ακόμα και άνθρωποι με συντάξεις των 1.500 και 2.000 ευρώ.
Πηγή: patris
