ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΜΕ ΑΠΟΨΗ: ΠΑΟΚ: Οι τίτλοι και η αναγέννηση (2000-2010)

Η τελευταία δεκαετία, ήταν η δεκαετία των έντονων συγκινήσεων και των μεγάλων αλλαγών. Ήταν η δεκαετία, που έφερε στον ΠΑΟΚ δύο τίτλους, πολλά προβλήματα, αλλά και την λύτρωση στο τέλος της...
Η αρχή της δεκαετίας βρήκε τον ΠΑΟΚ στα χέρια του Μπατατούδη. Ήταν η εποχή των πολλών χρημάτων, τα οποία, όμως, δεν έφεραν ποτέ την ευτυχία στην Τούμπα. Ακολούθησε η εποχή Γούμενου, που συρρίκνωσε σε μεγάλο βαθμό τον ΠΑΟΚ και το καλοκαίρι του 2007, ο ΠΑΟΚ άρχισε να βρίσκει την Ιθάκη του, περνώντας στα χέρια του Ζαγοράκη...Ότι δεν έκαναν οι μεγαλομέτοχοι και τα χρήματα, το έκανε ένας άνθρωπος, που απλά αγάπησε τον ΠΑΟΚ και είχε τον τρόπο να τον ξανακάνει πρωταγωνιστή. Λίγα χρόνια αργότερα, πολλά θεωρούνται πλέον αυτονόητα. Δεν ήταν, όταν ξεκίνησε αυτό το ταξίδι...

Η ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ ΜΕ ΖΑΓΟΡΑΚΗ

Όταν το καλοκαίρι του 2005 επέστρεψε στη Θεσσαλονίκη, το μόνο που είχε στο μυαλό του, ήταν να κλείσει την καριέρα του με τον ΠΑΟΚ. Στην πορεία διαπίστωσε, ότι ο ρόλος του στην Τούμπα, θα μπορούσε να είναι διαφορετικός και θα μπορούσε να κάνει πράξη, αυτό που έγραφε το μπλουζάκι του, την ώρα, που μπήκε στα γραφεία της ΠΑΕ για υπογράψει το συμβόλαιό του. "Revolution", ή απλώς, "επανάσταση".

Στο διάστημα, που έπαιξε ποδόσφαιρο στον ΠΑΟΚ, γνώρισε από πρώτο χέρι, τα μεγάλα προβλήματα, που κόντευαν να "πνίξουν" την αγαπημένη του ομάδα. Από τα μέσα της σεζόν 2006-07, της δεύτερης σεζόν του στην Τούμπα, είχε αρχίσει να σκέφτεται το μέλλον του στον ΠΑΟΚ χωρίς ποδοσφαιρικά παπούτσια.

Το τέλος της σεζόν, βρήκε τον ΠΑΟΚ στα πρόθυρα της αποσύνθεσης. Η διοίκηση Βεζυρτζή, που διαδέχτηκε τον Γούμενο, δεν μπορούσε να δώσει ελπίδα, οι οργανωμένοι οπαδοί του ζήτησαν να κάνει αυτός την "επανάσταση" και το βράδυ της 8ης Ιουνίου 2007, το πήρε απόφαση.

Ο πρόεδρος του Ερασιτέχνη, Θανάσης Κατσαρής, βλέποντας πως δεν υπάρχει άλλη λύση για την ΠΑΕ, πήγε στο σπίτι του και του ζήτησε να αναλάβει."Δεν έχουμε άλλη λύση, είσαι ο μόνος, που μπορεί να συσπειρώσει τον κόσμο και να κρατήσει ζωντανό τον ΠΑΟΚ. Πάρε την ομάδα κι ότι χρειαστείς, εμείς θα είμαστε δίπλα σου" του είπε και πέντε μέρες αργότερα, στις 13 Ιουνίου, ο Ζαγοράκης ανακοίνωσε την απόφασή του, να αποσυρθεί από την ενεργό δράση και στα 35 του χρόνια, να αναλάβει τη διοίκηση του ΠΑΟΚ.

"Πρέπει να έρθουμε όλοι κοντά στον ΠΑΟΚ, να μετρήσει το συναίσθημα και η αγάπη. Θα κρατήσουμε την ομάδα όρθια" ανέφερε μεταξύ άλλων στη γραπτή του δήλωση, που έβγαλε λίγο πριν τα μεσάνυχτα.

Στις 26 Ιουλίου πήρε το χρίσμα από το πρωτοδικείο και συγκρότησε μια διοίκηση με νέα πρόσωπα, πρωτοεμφανιζόμενα στην παραγοντική σκηνή του ΠΑΟΚ, τους Γιάννη Παπαδόπουλο, Ηλία Βιολίδη, Ανδρέα Μανδρίνο και Παναγιώτη Ποικιλίδη. Με εξαίρεση τον Βιολίδη, που είχε έστω και εξωδιοικητική προσφορά στην ΚΑΕ ΠΑΟΚ, οι υπόλοιποι είχαν περάσει από την Τούμπα, μόνο ως φίλαθλοι. Ο Ζαγοράκης αποφάσισε να αφήσει στην άκρη, όλους εκείνους τους παράγοντες, που "ανακυκλώνονταν" τις τελευταίες δύο δεκαετίες και επέλεξε να προχωρήσει με νέους και φιλόδοξους ανθρώπους, της γενιάς των 40άρηδων. Μοίρασε αρμοδιότητες κι άφησε τον καθένα να λειτουργήσει στον τομέα του, χωρίς να παρεμβαίνει.

Με τους οργανωμένους οπαδούς, είχαν πάντα τον δικό τους κώδικα επικοινωνίας, ήταν ανέκαθεν το αγαπημένο τους παιδί, η πλατιά μάζα των φίλων του ΠΑΟΚ, ανέκαθεν τον αγαπούσε, ακόμη κι όταν τον έβλεπε στην Τούμπα με άλλη φανέλα.

Ο Ζαγοράκης κατάφερε να συσπειρώσει σε απόλυτο βαθμό τους φίλους του ΠΑΟΚ, που στήριξαν με κάθε τρόπο την προσπάθειά του και βοηθήσαν οικονομικά την ΠΑΕ, σε σημείο που να τους ανακηρύξει "μεγαλύτερο χορηγό του ΠΑΟΚ".

Αναλαμβάνοντας την ΠΑΕ, ο Ζαγοράκης βρήκε ένα χάος. Αγωνιστικά, μία ομάδα, που είχε πάρει την κατιούσα, χωρίς να έχει ιδιαίτερες προοπτικές. Διοικητικά, μία ΠΑΕ που υπολειτουργούσε, με οριακό αριθμό στελεχών. Οικονομικά, μια εταιρία, που χρωστούσε παντού. Τα χρέη ξεπερνούσαν τα 40.000.000 ευρώ, εκ των οποίων τα περίπου 10.000.000 ευρώ, ήταν χρέη σε τρίτους και τα υπόλοιπα, χρέη προς το δημόσιο. Το πρωτογενές χρέος στην εφορία ήταν 11.000.000 ευρώ και τα υπόλοιπα προσαυξήσεις και πρόστιμα.

Το πρώτο πράγμα, που έκανε μόλις ανέλαβε ήταν να θέσει τελεσίγραφό ενός μήνα στην κυβέρνηση, να δώσει μία βιώσιμη λύση στο θέμα των χρεών στο δημόσιο, με το σκεπτικό ότι τα χρέη δημιουργήθηκαν υπό την ανοχή του κράτους, που δεν ενεργοποίησε τους ελεγκτικούς του μηχανισμούς κι άφησε τις προηγούμενες διοικήσεις να λειτουργούν ασύδοτα. Με ανακοίνωσή του έκανε γνωστό ότι αν μέσα σε 30 μέρες, δεν δοθεί λύση, ο ίδιος θα αποχωρήσει. Τον Αύγουστο του 2007, η κυβέρνηση ψήφισε νόμο, που έδινε σε κάθε ΠΑΕ την ευκαιρία να πληρώσει το πρωτογενές κεφάλαιο συν το 20% των προστίμων, σε 120 δόσεις. Ουσιαστικά, ο ΠΑΟΚ θα έπρεπε να πληρώνει περίπου 1.500.000 ευρώ το χρόνο. Ο Ζαγοράκης διαπίστωσε ότι ούτε αυτό ήταν λύση, καθώς θα έπρεπε για δέκα χρόνια, να κόβει αυτό το ποσό από το μπάτζετ της ΠΑΕ.

Για τις ποδοσφαιρικές αποφάσεις, εμπιστεύτηκε ανθρώπους, που έπαιξε ποδόσφαιρο μαζί τους και ήταν για 15 χρόνια φίλοι του. Αρχικά, πήρε δίπλα του τον Βαγγέλη Πουρλιοτόπουλο και μετά από έξι μήνες, έπεισε τον Ζήση Βρύζα να σταματήσει την ποδοσφαιρική του καριέρα κι από την 1η Ιανουαρίου 2008, να αναλάβει τεχνικός διευθυντής της ομάδας.

Το καλοκαίρι του 2007 δεν θέλησε να "πειράξει" το τεχνικό τημ, με επικεφαλής τον Παράσχο, αν και μετά το πρώτο φιλικό στη Γερμανία, στο οποίο ο ΠΑΟΚ έχασε 7-0 από την Μπραουνσβάιχ, ομάδα Γ κατηγορίας, κατάλαβε ότι έπρεπε να κάνει κι εκεί αλλαγές.

Την αλλαγή την έκανε μετά το παιχνίδι της πρεμιέρας και την ήττα στην Ξάνθη με 1-0 (1/9/2007). Την ώρα, που ο ΠΑΟΚ έπαιζε στην Ξάνθη, αυτός ήταν στο Μόναχο και έδινε τα χέρια με τον Φερνάντο Σάντος, ο οποίος είχε απολυθεί από την Μπενφίκα. Στις 3 Σεπτεμβρίου 2007 ανακοίνωσε την πρόσληψή του. "Τον γνωρίζω καλά, τον είχα προπονητή, ξέρω πως δουλεύει και πιστεύω ότι είναι ο κατάλληλος για να μας κάνει ομάδα", είπε ο Ζαγοράκης για τον Πορτογάλο, τον οποίον στο διάστημα της θητείας του τον στήριξε με νύχια και με δόντια. Ακόμη και στην πρώτη, τραγική χρονιά, όταν ο ΠΑΟΚ κατέληξε 9ος, με τον Ζαγοράκη να βγάζει ανακοίνωση και να δηλώνει ότι ένιωσε ντροπή, "όντας ο πρόεδρος του χειρότερου ΠΑΟΚ της πρόσφατης ιστορίας του".

Το καλοκαίρι του 2008 στήριξε όλες τις επιλογές του, πρόσθεσε στο τημ και τον Γιώργο Γεωργιάδη, που σταμάτησε την καριέρα του και την επόμενη σεζόν, ο ΠΑΟΚ έκανε την καλύτερη πορεία του, από το 1985, όταν είχε κατακτήσει το τελευταίο του πρωτάθλημα. Τερμάτισε 2ος στο πρωτάθλημα, αλλά στα πλέι οφ, κατέληξε στην 4η θέση, με πολλά παράπονα από τη διαιτησία, κυρίως του Τάσου Κάκου, σε κρίσιμα παιχνίδια. Ήταν η πρώτη φορά, που ο Ζαγοράκης εκδήλωσε τάσεις φυγής. Αυτό το ποδόσφαιρο, δεν του άρεσε.

Νωρίτερα, είχε προσλάβει στη θέση του διευθυντή των γραφείων, τον Μάκη Γκαγκάτση, γιο του πρώην προέδρου της ΕΠΟ. Αυτή η επιλογή έγινε αντικείμενο επικρίσεων από φίλους και εχθρούς. Ο μικρός Γκαγκάτσης παραιτήθηκε, αλλά ο Ζαγοράκης τον κράτησε στα γραφεία και τέλη Μαίου ανακοίνωσε και την πρόσληψη του Βασίλη Γκαγκάτση, σε ρόλο εκτελεστικού διευθυντή. Οι επικρίσεις έγιναν περισσότερες.

Η κριτική, που δέχονταν για τις επιλογές του, είχε αρχίσει να κουράζει τον Ζαγοράκη. "Δεν την αντέχω αυτή τη γκρίνια και θα κάνω ότι μπορώ για να την ξεριζώσω" δήλωσε στην τελευταία του συνέντευξη τύπου, τον Σεπτέμβριο του 2009. Στην ίδια συνέντευξη τα έβαλε και με όσους κατέκριναν τον Σάντος, λέγοντας πως "σε όποιον δεν αρέσει ο προπονητής, να μην έρχεται στο γήπεδο". Είχε αρχίσει να γίνεται επιθετικός, η γκρίνια, πλέον, τον ενοχλούσε πολύ.

Ο αποκλεισμός από τη Χέρενφεν στην Ευρώπη και το κακό ξεκίνημα στο πρωτάθλημα, μεγάλωσαν τη γκρίνια και τη δική του απογοήτευση. Μετά από μία ήττα από τον Ολυμπιακό στην Τούμπα (1-2) στις 20 Σεπτεμβρίου 2009, ανακοίνωσε στους συνεργάτες του ότι θέλει να φύγει. Το ίδιο βράδυ παραιτήθηκε ο Βασίλης Γκαγκάτσης, αντιλαμβανόμενος ότι η παρουσία του κάνει κακό στον ΠΑΟΚ. Το ότι ο Ζαγοράκης έκανε την παραίτησή του δεκτή, ενώ πριν έξι μήνες, είχε δώσει μάχη για να μην φύγει ο Μάκης Γκαγκάτσης, ήταν ένα δείγμα της "κούρασής" του.

Εντελώς, αιφνιδιαστικά, στις 8 Οκτωβρίου 2009, ο Ζαγοράκης ανακοίνωσε την οριστική του απόφαση να παραιτηθεί και να αποχωρήσει από τον ΠΑΟΚ, επικαλούμενος προσωπικούς λόγους. Η συνεχής αμφισβήτηση μιας ομάδας 100% επιτυχημένης, η αντιπολιτευτική διάθεση μιας μικρής ομάδας, κυρίως πρώην παραγόντων, που κατά των Ζαγοράκη "λειτουργούν έτσι, γιατί είδαν ότι έκλεισε η πόρτα γι΄ αυτούς", αλλά και τα συμβάντα της Σουρωτής, τον είχαν "ξενερώσει" κι έτσι αποφάσισε να δώσει τη σκυτάλη στον Βρύζα.

Στους 28 μήνες, που διοίκησε ο Ζαγοράκης, θα μπορεί να υπερηφανεύεται ότι έκανε τόσα, όσα δεν έκαναν όλοι οι προκάτοχοί του μαζί, ακόμη και σ΄ εποχές, που υπήρχαν άφθονα χρήματα.

Με συνετή οικονομική πολιτική και ορθολογικές ποδοσφαιρικές αποφάσεις, πολλές φορές και κόντρα στο ρεύμα, ο Ζαγοράκης κατάφερε μέσα σε δύο χρόνια, να εξυγιάνει την ΠΑΕ ΠΑΟΚ, εξοφλώντας όλα τα χρέη προς τρίτους και "ελέγχοντας" τα χρέη προς το δημόσιο και παράλληλα, να δημιουργήσει μια ανταγωνιστική ομάδα, που τη σεζόν 2008-09 τερμάτισε στη 2η θέση του πρωταθλήματος, αρχίζοντας να δημιουργεί και πάλι βάσιμες προσδοκίες.

Διαχειρίστηκε με τον καλύτερο τρόπο, τα έσοδα της ΠΑΕ, που προέρχονταν κατά κύριο λόγο από τους φιλάθλους και από εμπορικές συμφωνίες.

Συμπείρωσε σε εκπληκτικό βαθμό τους φίλους του ΠΑΟΚ, η Τούμπα ήταν γεμάτη σε κάθε παιχνίδι. Μόλις ανέλαβε, πούλησε 12.259 διαρκείας, τη δεύτερη σεζόν τα διαρκείας έγιναν 19.159, με τον ΠΑΟΚ να προέρχεται από την 9η θέση, ενώ στις 15 Ιουλίου 2009, αναγκάστηκε να διακόψει την πώληση διαρκείας, όταν πουλήθηκαν 21.100 κάρτες. Πρωτόγνωρα νούμερα.

Στους 28 μήνες, που διοίκησε, κατέστησε τον ΠΑΟΚ αξιόπιστο αγωνιστικά και οικονομικά, περιόρισε αισθητά τα κρούσματα βίας στην Τούμπα, ενώ δημιούργησε και τις δομές και τις υποδομές, για να συνεχίσει ο ΠΑΟΚ την ανοδική του πορεία. Επί των ημερών του, έγινε πραγματικότητα και ένα όνειρο 33 χρόνων, με την κατασκευή ιδιόκτητου προπονητικού κέντρου στη Νέα Μεσήμβρια. Το 1976 το εμπνεύστηκε ο Λόραντ, το 2009 το κατασκεύασε ο Ζαγοράκης.

Σ΄ αυτούς τους 28 μήνες, κατάφερε ακόμη να φέρει τον ΠΑΟΚ πιο κοντά στα χέρια των οπαδών του. Η μετοχική σύνθεση, άλλαξε αισθητά. Ένα ποσοστό γύρω στο 25%, πέρασε στα δικά του χέρια και των συνεργατών του στη διοίκηση και είναι οι μετοχές, που τους έδωσε φεύγοντας ο Γούμενος. Ένα άλλο περίπου 25% ανήκει στους περίπου 11.000 φίλους του ΠΑΟΚ, που αγόρασαν μετοχές στην αύξηση του κεφαλαίου. Με τα δεδομένα που διαμορφώθηκαν μέσα στο 2009, ο ΠΑΟΚ ανήκει όντως στον λαό του και όπως είπε κι ο Ζαγοράκης, "μ΄ αυτή τη μετοχική σύνθεση, δεν πρόκειται ποτέ ξανά, να έχουμε έναν μεγαλομέτοχο, σαν κι αυτούς, που ουσιαστικά κατέστρεψαν τον ΠΑΟΚ".

Μετά από ένα διάλειμμα σχεδόν τριών μηνών, τον Ιανουάριο του 2010, ο Ζαγοράκης επέστρεψε στην προεδρία του ΠΑΟΚ. Η επιστροφή του συνδυάστηκε χρονικά, με την διεκδίκηση του πρωταθλήματος από τον ΠΑΟΚ. Το περίφημο τριετές πλάνο έφτασε στην κορύφωσή του, μετά από 25 χρόνια, ο Δικέφαλος έγινε και πάλι αξιόπιστος διεκδικητής του τίτλου. Αυτό ήταν κάτι, που δεν άρεσε στον πολυμετοχικό Παναθηναϊκό, που σκόρπισε εκατομμύρια για τα πάρει το πρωτάθλημα. Στην τελική ευθεία ου πρωταθλήματος, κατέστη σαφές ότι δεν αρκεί να φτιάξεις καλή ομάδα για να πάρεις το πρωτάθλημα. Μια σειρά από ελεεινές διαιτησίες, με αποκυρύφωμα αυτή του Σπάθα στο Χαριλάου, έκοψαν τον δρόμο του ΠΑΟΚ για το όνειρο. Στα πλέι οφ, έδειξε ότι ήταν η καλύτερη ομάδα και μετά από 4 αγώνες εξασφάλισε το εισιτήριο για τα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ.

Η συνέχεια είναι γνωστή και... φρέσκια στη μνήμη όλων. Ο Ζαγοράκης δεν διαχειρίστηκε καλά την κατάσταση, ο Σάντος, ο κατά τεκμήριο πιο πετυχημένος προπονητής στη σύγχρονη ιστορία του ΠΑΟΚ, αποχώρησε από την Τούμπα, ακολούθησαν κακές επιλογές, η φυγή του Βρύζα τον Αύγουστο.

Ο ΠΑΟΚ πέρασε μία ταραχώδη σεζόν, κατάφερε όμως να διατηρηθεί σ΄ ένα υψηλό επίπεδο. Έφτασε στους 32 της Ευρώπης, στην οποία έπαιξε φέτος 12 παιχνίδια, στους 4 του Κυπέλλου και είναι και στα φετινά πλέι οφ, ελπίζοντας σε μία επανάληψη της περσινής επιτυχίας του...

Η ΙΔΡΥΣΗ ΠΑΕ ΠΑΟΚ ΚΑΙ ΟΙ ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ ΤΩΝ ΜΕΤΟΧΩΝ

Όταν το 1979 το ποδόσφαιρο έγινε επαγγελματικό και οι ποδοσφαιρικές ομάδες διαχωρίστηκαν από τους αθλητικούς συλλόγους κι έγιναν ανώνυμες εταιρίες, ο ΠΑΟΚ προτίμησε να μην έχει μεγαλομέτοχο.

Ο νόμος έδινε το δικαίωμα της επιλογής κι έτσι ο ΠΑΟΚ επέλεξε να πάει το 40% των μετοχών στον Ερασιτέχνη και το υπόλοιπο να διασκορπιστεί σε διάφορους παράγοντες εκείνης εποχής. O εκάστοτε Ερασιτέχνης έπρεπε να πάρει το 10% των μετοχών γιατί παραχωρούσε το όνομα στην ΠΑΕ και μπορούμε να πάρει άλλο ένα 30%, επειδή παραχωρούσε το γήπεδο.

Η γενική συνέλευση του Α.Σ. ΠΑΟΚ πήρε αυτή την απόφαφη, ώστε να μπορεί πάντα ο αθλητικός σύλλογος να ελέγχει την ΠΑΕ και να μην μπορεί κάποιος να γίνει απόλυτος κυρίαρχος του παιχνιδιού, έχοντας την πλειοψηφία των μετοχών. Έτσι, όταν ιδρύθηκε η ΠΑΕ, το διαθέσιμο 60% μοιράστηκε σε μέλη του Α.Σ. ΠΑΟΚ, όπως οι Παντελάκης, Καλύβας, Ζωγράφος, Βιολιτζής, Κρυσταλλάκος, Κασσιμάτης, Πετρίδης, Γιγής, Μαρτινίδης και Μαμιδάκης, ο οποίος είχε τις περισσότερες μετοχές απ΄ όλους. Η κάθε μετοχή κόστιζε 5.000 δραχμές, άλλος έβαλε ένα εκατομμύριο, άλλος δύο.

Στα πρώτα χρόνια της ΠΑΕ και μέχρι το 1984, που καθαιρέθηκε, το κουμάντο είχε ο Γιώργος Παντελάκης, που ήλεγχε τη διοίκηση του Ερασιτέχνη κι έτσι με το 40% και τους συνεργάτες του και κυρίως τον Γιώργο Μαμιδάκη, που βοηθούσε και οικονομικά, εξασφάλιζε την πλειοψηφία. Ο Παντελάκης ήταν και ο πρώτος πρόεδρος της ΠΑΕ ΠΑΟΚ το 1979. Το συμβούλιο ήταν ενδεκαμελές. Οι επτά σύμβουλοι ήταν του προέδρου, τους άλλους τέσσερις τους όριζε ο Ερασιτέχνης.

Το καλοκαίρι του 1984, προκλήθηκε αναταραχή στην ΠΑΕ ΠΑΟΚ, καθώς εμφανίστηκε ένας δυνατός δεύτερος πόλος στον Ερασιτέχνη. Η αντιπαράθεση ξεκίνησε στη γενική συνέλευση της 25ης Ιουνίου 1984, όταν ο Νίκος Βεζυρτζής κατάφερε να κερδίσει τις εκλογές του Ερασιτέχνη με μόλις 15 ψήφους διαφορά από τον Δημοσθένη Φυντανίδη, που στήριζε τον Παντελάκη.

Ο Βεζυρτζής άλλαξε τα μέλη που διόριζε ο Α.Σ. στην ΠΑΕ, τοποθετώντας στο συμβούλιο τους Πανελούδη, Εγγλέζο, Εμμανουήλ και Δούμτσο. Ο Παντελάκης συνέχιζε να έχει τον έλεγχο με 7-4, αλλά οι συσχετισμοί άλλαξαν πολύ γρήγορα. Μέσα στον Ιούλιο, δύο από τους συμβούλους του Παντελάκη, ο Καλαφάτης και ο Σαββίδης, πήγαν με την πλευρά Βεζυρτζή κι ο πρόεδρος της ΠΑΕ, έχασε τον έλεγχο.

Την 1η Αυγούστου 1984, ο Παντελάκης καθαιρέθηκε από τους "έξι". Με ψήφους 6-5, πρόεδρος της νέας διοίκησης ανέλαβε ο Πέτρος Καλαφάτης, με αντιπροέδρους τον Χάρη Σαββίδη και τον Κώστα Εγγλέζο. Μάλιστα, για να πάρει σάρκα και οστά η καθαίρεση Παντελάκη, κλήθηκε εσπευσμένα από τον Βεζυρτζή ο Πανελούδης, που ήταν σε διακοπές, ώστε να ψηφίσει το ίδιο βράδυ και να βγει η διοίκηση Καλαφάτη.

O Πέτρος Καλαφάτης έμεινε για ένα χρόνο στην προεδρία και επί των ημερών του ο ΠΑΟΚ πήρε το τελευταίο του πρωτάθλημα, τον διαδέχτηκε ο Χάρης Σαββίδης, που διοίκησε για δυόμισι χρόνια κι ακολούθησε ο Γιάννης Δεδέογλου. Στις 18 Απρίλιου 1989, ανέλαβε τη διοίκηση του ΠΑΟΚ ο Θωμάς Βουλινός, ο οποίος είχε αρχίσει να "αναρριχάται" στην κορυφή μετοχικά. Ήταν ο πρώτος, παντοδύναμος μεγαλομέτοχος του ΠΑΟΚ.

Η μετοχική σύνθεση της ΠΑΕ, άλλωστε, είχε αρχίσει να αλλάζει από το 1985, μετά και το νέο νόμο, με τον οποίο ο Ερασιτέχνης μπορούσε να κρατήσει μόνο το 10% κι έτσι το 1989 ο Θωμάς Βουλινός έγινε ο πρώτος μεγαλομέτοχος του ΠΑΟΚ. Όταν η ΠΑΕ πήγε σε καθεστώς ανεξέλεγκτης μονοκρατορίας, άρχισαν και τα μεγάλα δεινά για τον ΠΑΟΚ.

Ο Βουλινός, που δεν είχε την οικονομική δυνατότητα να ανταγωνιστεί τους τρεις της Αθήνας, άντεξε στον ΠΑΟΚ επτά χρόνια κι αναγκάστηκε να πουλήσει τις μετοχές του τον Ιανουάριο του 1996. Στην κατοχή του είχε το 63% της ΠΑΕ, το οποίο στις 31/1/1996 πούλησε έναντι 340.000.000 δρχ., στον Γιώργο Καλύβα (32,5%) και στον Κώστα Ορφανό (30,5%), που εκπροσωπούσε τον Γιώργο Μπατατούδη.

Ο τελευταίος, με αλλεπάλληλες αυξήσεις κεφαλαίου, κατάφερε να πάρει υπό τον έλεγχό του ποσοστό άνω του 80%, αλλά όταν οι επιχειρήσεις του αντιμετώπισαν μεγάλο πρόβλημα ρευστότητας, μετά την κατάρρευση του Χρηματιστηρίου, αναγκάστηκε να αφήσει τη διοίκηση τον Μάιο του 2003 και να παραχωρήσει το 51% των μετοχών της ΠΑΕ στους Βασίλη Παγώνη και Γιάννη Γούμενου, παραμονές Χριστουγέννων του 2003, έναντι 1.100.000 ευρώ. Η συμφωνία, μάλιστα, έκλεισε στις 21 Δεκεμβρίου 2003 στο πολιτικό γραφείο του υπουργού πολιτισμού, Ευάγγελου Βενιζέλου.

Μέσα από αυξήσεις κεφαλαίου, Γούμενος και Παγώνης έφτασαν να κατέχουν το 75% της ΠΑΕ. Ο δεύτερος αποχώρησε διακριτικά από τα κοινά του ΠΑΟΚ και απλά διατήρησε τις μετοχές του, όταν η ΠΑΕ έφτασε να πρόθυρα χρεωκοπίας, ενώ ο πρώτος προσπάθησε να βρει αγοραστή για τις μετοχές τους κι ενώ με την πολιτική, που ακολούθησε, οδήγησε τον ΠΑΟΚ ακόμη και στον αποκλεισμό από το Κύπελλο ΟΥΕΦΑ, για οικονομικούς λόγους και εκτόξευσε τα χρέη της ΠΑΕ στα 40.000.000 ευρώ.

Ο Γούμενος εξελίσσεται σε ανεπιθύμητο πρόσωπο στην Τούμπα, αδυνατεί ακόμη και να επισκεφτεί τα γραφεία και τον Δεκέμβριο του 2006, παραδίδει τη διοίκηση, στη διοίκηση των Βεζυρτζή - Οικονομίδη, που αναλαμβάνουν, διορισμένοι από το πρωτοδικείο.

Στις 29 Δεκεμβρίου 2006 με συμβολαιογραφική πράξη, ο Γούμενος μεταβιβάσει το 38% των μετοχών, που κατέχει, στα μέλη της διοίκησης Βεζυρτζή, τα οποία αναλαμβάνουν την υποχρέωση να τις παραδώσουν στον επόμενο, που θελήσει να αναλάβει τον ΠΑΟΚ.

Το καλοκαίρι του 2007 ανέλαβε τη διοίκηση του ΠΑΟΚ ο Θόδωρος Ζαγοράκης και ένα χρόνο αργότερο, ζήτησε τις μετοχές από τα μέλη της διοίκησης Βεζυρτζή. Οι περισσότεροι επικαλέστηκαν "νομικά προβλήματα", αλλά όταν ο Κούλης Αποστολίδης έκανε την αρχή στις 16 Αυγούστου 2007, παραδίδοντας στον Ζαγοράκη το 3,5%, που είχε έρθει στην κατοχή του, τον ακολούθησαν και οι υπόλοιποι, με αποτέλεσμα να φτάσει στα χέρια των μελών της διοίκησης Ζαγοράκη το 38%. Το άλλο 38% παρέμενε στην κατοχή του Βασίλη Παγώνη.

Μετά την αύξηση κεφαλαίου, που προκήρυξε η ΠΑΕ στα τέλη του 2008, περίπου 11.000 φίλαθλοι του ΠΑΟΚ αγόρασαν μετοχές ύψους περίπου 2.000.000 ευρώ κι έτσι η μετοχική σύνθεση άλλαξε. Πλέον, περίπου το 25% διασκορπίστηκε, ενώ γύρω στο 20% έπεσαν τα ποσοστά των μελών της διοίκησης και του Παγώνη.

Με τις τελευταίες αυξήσεις, ο ΠΑΟΚ επέστρεψε (ουσιαστικά) μετοχικά στο 1979. Το ποσοστό των μετοχών, που είναι διασκορπισμένο σε φιλάθλους ξεπερνά το 33%, κάτι που σημαίνει ότι με τη σημερινή κατάσταση, ουδείς μπορεί να αποκτήσει την καταστατική πλειοψηφία του 67% και να καταστεί παντοκράτορας...

ΤΟ KΥΠΕΛΛΟ ΤΟΥ 2001

ΠΑΟΚ - ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ 4-2

Δεκαπέντε χρόνια, μετά τον τελευταίο του τίτλο, το πρωτάθλημα του 1985, ο ΠΑΟΚ πρόσθεσε άλλον έναν τίτλο στην τροπαιοθήκη του, ίσως τον πιο "γλυκό" της ιστορία του. Στη Νέα Φιλαδέλφεια, η ομάδα του Ντούσαν Μπάγεβιτς, έπαιξε καταπληκτικό ποδόσφαιρο και δεν άφησε κανένα περιθώριο στους πρωταθλητές. Το τελικό 4-2, που θα μπορούσε να είναι και πιο βαρύ, τα έλεγε όλα.

Στη φάση των ομίλων, ο ΠΑΟΚ τερμάτισε πρώτος με αντιπάλους τον Ατρόμητο (1-0, 2-1), τους Αμπελόκηπους (6-1, 6-1), την Καβάλα (3-1, 5-1), την Παναχαϊκή (2-0, 3-2) και τον Ναυπακτιακό (4-0, 3-3) και στα νοκ άουτ παιχνίδια, απέκλεισε τον Άρη (2-0, 1-1), την Ξάνθη (2-0, 2-1) και τον Απόλλωνα Αθ. (5-2, 0-1).

Προς το τέλος της σεζόν, τα οικονομικά προβλήματα άρχισαν να έρχονται πάλι στην επιφάνεια, αλλά ο στόχος της κατάκτησης του Κυπέλλου, τους κρατούσε όλους ενωμένους. Όταν έγινε γνωστό το ζευγάρι του τελικού, στη Θεσσαλονίκη όλοι ήθελαν να ταξιδέψουν στην Αθήνα, καθώς ύστερα από κλήρωση, ο τελικός ορίστηκε στο "Νίκος Γκούμας" (η άλλη επιλογή ήταν το Καυτανζόγλειο).

Μετά από πολλές συσκέψεις στην Αθήνα, αποφασίστηκε να πάρει κάθε φιναλίστ από 6.500 εισιτήρια, τα οποία οι οπαδοί του ΠΑΟΚ εξάντλησαν μέσα σε χρόνο ρεκόρ και το πρωί του Σαββάτου 21 Μαίου, από τη Θεσσαλονίκη ξεκίνησαν πάνω από 100 λεωφορεία για την Αθήνα. Τελικά, οι οπαδοί του ΠΑΟΚ, που κατάφεραν να "τρυπώσουν" στη μία κεντρική κερκίδα της Νέας Φιλαδέλφειας, ήταν σχεδόν 8.000. Άλλωστε, έλεγχος εισιτηρίων δεν υπήρχε.

Το κλίμα είχε φορτιστεί επικίνδυνα τις τελευταίες μέρες, με αφορμή τον διαιτητή του τελικού. Ο ΠΑΟΚ είχε ζητήσει την εξαίρεση του Καζναφέρη, ο οποίος είχε "σφυρίξει" το παιχνίδι πρωταθλήματος στην Τούμπα (2-4) και μεταξύ άλλων είχε προλάβει μέχρι το 37 να αποβάλει τον Γεωργιάδη με δύο κίτρινες για "θέατρο". Στο τέλος του αγώνα προπηλακίστηκε κι ο ΠΑΟΚ τιμωρήθηκε με δύο αγωνιστικές και 2.000.000 δρχ. πρόστιμο. Τελικά, η κλήρωση ανέδειξε τον Καζναφέρη.

Λίγο μέρες πριν τον τελικό, με μία ανακοίνωση, που ξεχείλιζε από αλαζονεία, ο πρόεδρος του Ολυμπιακού, κατάφερε να "φανατίσει" ακόμη περισσότερο τους οπαδούς και τους παίκτες του ΠΑΟΚ. "Να δω πως θα πληρώσει ο ΠΑΟΚ το πριμ, αν σπάσει ο διάολος το ποδάρι του και νικήσει τον Ολυμπιακό", ανέφερε μεταξύ άλλων. Ο πρόεδρος του ΠΑΟΚ, Πέτρος Καλαφάτης, απαίτησε από τον πρόεδρο του Ολυμπιακού να ζητήσει συγνώμη, αλλά αυτός δεν του έδωσε σημασία.

Ο ΠΑΟΚ κατέβηκε στον τελικό χωρίς τους Φρούσο, Τετράτζε και Τοχούρογλου, αλλά εκείνη η ομάδα του Μπάγεβιτς ξεχείλιζε από αστέρια και ταλέντο. Ίσως ήταν ο πλήρης ΠΑΟΚ της σύγχρονης ιστορίας του.

Ο Εγκωμίτης (4) και ο Μπορμπόκης (32), έδωσαν προβάδισμα στον ΠΑΟΚ, που με το ξεκίνημα του δευτέρου ημιχρόνου, πέτυχε το 3-0 με τον Γεωργιάδη (46) και φάνηκε να "καθαρίζει" το παιχνίδι. Ο Τζόρτζεβιτς μείωσε με πέναλτι (76), ο Ναλιτζής πέτυχε το 4-1 (85΄), ο Χούτος απλά είπε την τελευταία λέξη (90) κι ο Τάσος Κατσαμπής πήρε το Κύπελλο από τα χέρια του Προέδρου της Δημοκρατίας, Κωστή Στεφανόπουλου. Όταν σήκωσε το Κύπελλο ο Μπάγεβιτς, χειροκροτήθηκε τόσο από τους οπαδούς του Ολυμπιακού, όσο και από τον Σωκράτη Κόκκαλη.

"Ο ΠΑΟΚ διψούσε για το Κύπελλο, είχε μεγαλύτερο κίνητρο" σχολίασε ο Ντούσαν Μπάγεβιτς, ενώ ο Γιώργος Γεωργιάδης έλεγε πως "16 χρόνια χωρίς τίτλο, ήταν πάρα πολλά για μια ομάδα, όπως ο ΠΑΟΚ". Ο Γιώργος Μπατατούδης, περιχαρής, ανακοίνωσε πριμ 120.000.000 δρχ και η αποστολή του ΠΑΟΚ, που έμεινε στην Αθήνα, κράτησε την παράδοση. Τα προηγούμενα δύο Κύπελλα τα γιόρτασε στον ΠΑΟΚτσή, Στράτο Διονυσίου, αυτή τη φορά, το γιόρτασε στον ΠΑΟΚτσή Βασίλη Καρρά.

Την επομένη, στη Θεσσαλονίκη έγινε "χαλασμός". Η αποστολή έφτασε το απόγευμα στο αεροδρόμιο, όπου την περίμεναν πολλές χιλιάδες οπαδοί και για να διανύσει μία απόσταση 15 χιλιομέτρων, μέχρι τον Λευκό Πύργο, χρειάστηκαν δύο ώρες.

Για πρώτη φορά, το σύμβολο της πόλης άνοιξε, για να γιορταστεί ένας τίτλος του ΠΑΟΚ. Όλη η αποστολή ανέβηκε στο Λευκό Πύργο κι από κάτω αμέτρητες χιλιάδες κόσμου αποθέωσε τους θριαμβευτές.

ΠΑΟΚ : Κόβιτς, Μπορμπόκης, Βενετίδης, Κατσιαμπής, Αμπονσά (46” Κουλακιώτης), Ουντέζε, Γεωργιάδης (78 Ναλιτζής), Εγκωμίτης, Οκκάς (89’ Σπάσιτς), Καφές, Π. Κωνσταντινίδης.

ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ : Ελευθερόπουλος, Μαυρογεννίδης (46 Πατσατζόγλου), Γεωργάτος (69 Λουτσιάνο), Κωστούλας, Ανατολάκης, Ζε Ελίας, Τζόρτζεβιτς, Γιαννακόπουλος, Νινιάδης (46 Χούτος), Τζιοβάνι, Αλεξανδρής.

ΤΟ ΚΥΠΕΛΛΟ ΤΟΥ 2003

ΠΑΟΚ - ΑΡΗΣ 1-0

Μια χρονιά με πάρα πολλά οικονομικά προβλήματα, με τον Γιώργο Μπατατούδη να έχει ουσιαστικά σηκώσει τα χέρια ψηλά, αφήνοντας την ομάδα απλήρωτη για πολλούς μήνες, τελείωσε για τον ΠΑΟΚ με τον καλύτερο τρόπο. Με την κατάκτηση του Κυπέλλου, στον τελικό της 17ης Μαίου, που έγινε μέσα στο σπίτι του. Για να φτάσει ως εκεί, ο ΠΑΟΚ απέκλεισε κατά σειρά το Λεωνίδιο (0-0, 1-0), τον Ολυμπιακό Βόλου (2-0, 0-0), τον ΟΦΗ (0-0, 1-1), τον Ολυμπιακό Πειραιά (3-1, 2-1) και την ΑΕΚ (1-1, 1-0).

Στην προκήρυξη του Κυπέλλου, η ΕΠΟ προέβλεπε πως εφόσον στον τελικό προκριθεί μία ομάδα της Βόρειας Ελλάδας, αυτός θα γίνει στο μεγαλύτερο διαθέσιμο γήπεδο της Θεσσαλονίκης. Το Καυτανζόγλειο ήταν κλειστό λόγω έργων κι έτσι ο τελικός ορίστηκε στην Τούμπα. Το ζευγάρι "καυτό". ΠΑΟΚ εναντίον Άρη. Στην Τούμπα κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί ότι ο ΠΑΟΚ θα έχανε ένα κύπελλο από τον Άρη, μέσα στο ίδιο του το σπίτι! Οι οπαδοί του, άλλωστε, ήταν βέβαιοι πριν καν ξεκινήσει το παιχνίδι. "Σήκωσέ το, το γ..., δεν μπορώ να περιμένω" τραγουδούσαν την ώρα, που οι παίκτες των δύο ομάδων, έκαναν προθέρμανση. Το "εθνικό μας σύνθημα", που ένα χρόνο μετά, συνόδευε τις προσπάθειες της Εθνικής στην Πορτογαλία, ακούστηκε για πρώτη φορά εκείνο το βράδυ.

Οι δύο μονομάχοι πήραν από 9.230 εισιτήρια, αλλά η Τούμπα "έγερνε" στο ασπρόμαυρο. Η σκεπαστή κερκίδα, ήταν θεωρητικά ουδέτερη, αλλά οι προσκλήσεις κατέληξαν σε οπαδούς του ΠΑΟΚ.

Στο πρώτο ημίχρονο, ο ΠΑΟΚ ήταν καλύτερος και σφράγισε την ανωτερότητά του μ΄ ένα γκολ - ποίημα του Γιώργου Γεωργιάδη στο 24. Πήρε την πάσα από τον Μάρκο, "άδειασε" τον Κατσιαρό, πλάσαρε τον Λαμπάκη, έβγαλε τη φανέλα του κι έτρεξε στη Θύρα 4 να πανηγυρίσει. Αυτό το γκολ έκρινε και τον τελικό, αφού ο Άρης είχε δοκάρι στο 88 με τον Μορίς. Ο Γεωργιάδης ήταν ο MVP αυτού του τελικού. Πολλοί είπαν, ότι εκείνο το Κύπελλο το πήρε μόνος του. "Ήταν ένα ματς ζωής ή θανάτου. Η νίκη ήταν ιερός σκοπός, είχαμε πολύ άγχος" είπε ο σκόρερ του ΠΑΟΚ.

Με τη λήξη του αγώνα, οι οπαδοί του ΠΑΟΚ πανηγύριζαν κι αυτοί του Άρη έκαιγαν το γήπεδο! Η απομονή του κυπέλλου στους νικητές, έγινε με φόντο την Θύρα 6, που είχε τυλιχτεί στις φλόγες. Οι φιλοξενούμενοι οπαδοί είχαν ήδη αποχωρήσει, ενώ και οι παίκτες του Άρη δεν έμειναν στο γήπεδο για να δουν την απομονή του Κυπέλλου κι έφυγαν για τα αποδυτήρια.

Αρχηγός του ΠΑΟΚ ήταν ο Παντελής Καφές, ο οποίος, όμως, έπαθε εξάρθρωση ωμοπλάτης στα τελευταία λεπτά και δεν μπορούσε να σηκώσει το Κύπελλο! Τον βοήθησε ο Λουκάς Καραδήμος. Λίγο αργότερα, οι οπαδοί του ΠΑΟΚ ξεχύθηκαν στους δρόμους και χιλιάδες κόσμου συγκεντρώθηκε στον Λευκό Πύργο, για να πανηγυρίσει το Κύπελλο, παίκτες και τεχνικό τημ έδωσαν ραντεβού στα μπουζούκια. Στην παρέα τους δεν δέχτηκαν κανένα μέλος της διοίκησης, ενώ τον λογαριασμό τον πλήρωσαν οι ίδιοι "ρεφενέ". Αυτό το Κύπελλο, ήθελαν να το πανηγυρίσουν μόνοι τους, όπως μόνοι τους ένιωθαν όλοι τη σεζόν. Ο Αναστασιάδης χόρεψε ένα ζεϊμπέκικο, ο Εγκωμίτης τραγούδησε ένα κυπριακό τραγούδι κι όλοι μαζί ζήτησαν από τον Νίκο Μακρόπουλο, το μεγάλο όνομα του μαγαζιού να τους τραγουδήσει "το τελευταίο βράδυ μου". Για πολλούς, ήταν το τελευταίο βράδυ στον ΠΑΟΚ.

"Ελπίζω να αναστηθεί ο ΠΑΟΚ. Δεν ξέρω τι μας ξημερώνει αύριο" δήλωνε μετά την κατάκτηση του Κυπέλλου ο Άγγελος Αναστασιάδης και την άλλη μέρα, ξημέρωσε η αποσύνθεση του ΠΑΟΚ. Ο Οκκάς είχε καταθέσει προσφυγή στη ΦΙΦΑ πριν τον τελικό, μετά τον ακολούθησαν κι άλλοι παίκτες, όπως ο Καφές, ο Γεωργιάδης, ο Αμπονσά, ο Φουτσίνι, ο Φρούσος και ο Κουκέλκα.

Ο κίνδυνος να διαλυθεί ο ΠΑΟΚ, οδήγησε τον Ερασιτέχνη να προσφύγει στο πρωτοδικείο, ζητώντας τον διορισμό προσωρινής διοίκησης. Ήταν η αρχή του τέλος για τον Γιώργο Μπατατούδη, που παρακολουθούσε, πλέον, τις εξελίξεις ανήμπορος να αντιδράσει.

ΠΑΟΚ: Τοχούρογλου, Αμπονσά, Μάρκος, Κουτσόπουλος, Κουκιέλκα, Κούτσης (70 Χασιώτης), Καφές, Γεωργιάδης, Εγκωμίτης, Γιασεμάκης (73 Σπάσιτς), Οκκάς.

ΑΡΗΣ: Λαμπάκης, Κατσιαρός, Μόρις, Κολτσίδας, Παπαδόπουλος, Πανόπουλος (70 Μπασίρ), Σελάντερ, Διγκόζης (46 Μπράγκα), Κνόπερ, Επαλέ, Νιρέν (46 Καμπάνταης).