Η συμβίωση, το επάγγελμα, η απιστία, η πατρότητα, η αγάπη, οι εφηβικοί καβγάδες, η οικογένεια, η γειτονιά, αλλά και οι στιγμές πραγματικής ευτυχίας. Μια αμιγώς ανδρική κουβέντα με τον Κρατερό Κατσούλη, ο οποίος -δικαίως- διευκρινίζει: «ό,τι είναι αμιγώς ανδρικό αφορά κυρίως τις γυναίκες».Τι είναι για σένα η μονογαμία;
«Η μονογαμία είναι μια κοινωνική σύμβαση ενήλικης δέσμευσης, στην οποία και οι δύο πλευρές λένε μακάρι να τα καταφέρουμε. Στην πραγματικότητα, αν έρθει μια γυναίκα ή ένας άνδρας και μου πει ''εγώ ξέρω ότι για τα επόμενα πενήντα χρόνια της ζωής μου δεν θα κοιτάξω άλλον άνθρωπο'', νομίζω ότι εκείνος ή εκείνη θα χρήζει άμεσης ψυχιατρικής βοήθειας. Αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς…».
Κάνουμε τον σταυρό μας και προχωράμε;
« Όχι. Απλώς, προσπαθούμε να ανακαλύψουμε το πώς θα είμαστε ευτυχείς και συναισθηματικά και σεξουαλικά μέσα σε αυτή τη μία σχέση. Κοίτα, αυτό που δεν δέχομαι είναι η –με το άλλοθι της ειλικρίνειας– ανακοίνωση της απιστίας, παραγνωρίζοντας ότι αυτή μπορεί να πληγώσει πολύ τον άλλο. Κοινώς, αν απιστήσει η γυναίκα μου, δεν θέλω να το ξέρω. Δεν έχω κανένα λόγο να το μάθω. Για μένα δεν αποτελεί καμία ένδειξη αγάπης από τη σύντροφό μου η ειλικρινής παραδοχή: ''Ξέρεις, αγάπη μου, χθες ήμουν με τον Χάρη και βγάζαμε τα μάτια μας. Συγνώμη''» απαντά στο «Down Town».
Θα χώριζες όμως;
«Όχι. Πριν προχωρήσεις σε μια δέσμευση με έναν άνθρωπο, έχετε συνεννοηθεί. Κάτι έχεις δει σε εκείνον. Συνεπώς, στη στραβή του, στη δύσκολη στιγμή του και -ναι- στο ατόπημά του, δεν μπορείς να του γυρίσεις την πλάτη. Θα πρέπει να αναρωτηθείς κι εσύ τι έγινε, πού ήσουν».
Πηγή: Yupi
