Δικαιώνει το Μονομελές Πρωτοδικείο με απόφασή του (Τμήμα Ασφαλιστικών Μέτρων) συμβασιούχο που απασχολήθηκε μέσω προγράμματος Stage στο Δήμο Άνω Λιοσίων.
Με την απόφασή του (862/2011) το δικαστήριο υποχρεώνει τον Δήμο να απασχολεί την εργαζόμενη μέχρι την έκδοση τελεσίδικης απόφασης επί της αγωγής της, θεωρώντας πως ο Δήμος ήταν ο πραγματικός της εργοδότης, αντί του ΟΑΕΔ.
Όπως αναφέρεται στην απόφαση: «δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι η μακροχρόνια, επί δυόμισι έτη, απασχόληση της αιτούσας είχε σκοπό μόνον την επαγγελματική της κατάρτιση, τη μαθητεία, την ένταξη ή την επανεκπαίδευσή της επί ενός αντικειμένου ευκόλως κατανοητού». Το δικαστήριο δέχεται ότι: «Η πραγματική φύση της απασχόλησης της αιτούσας ήταν αυτή της εξαρτημένης εργασίας, με όλες τις περαιτέρω συνέπειες (π.χ. μισθολογικές, ασφαλιστικές, συνταξιοδοτικές κλπ) του στοιχείου της εξάρτησης».
Με την απόφασή του (862/2011) το δικαστήριο υποχρεώνει τον Δήμο να απασχολεί την εργαζόμενη μέχρι την έκδοση τελεσίδικης απόφασης επί της αγωγής της, θεωρώντας πως ο Δήμος ήταν ο πραγματικός της εργοδότης, αντί του ΟΑΕΔ.
Όπως αναφέρεται στην απόφαση: «δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι η μακροχρόνια, επί δυόμισι έτη, απασχόληση της αιτούσας είχε σκοπό μόνον την επαγγελματική της κατάρτιση, τη μαθητεία, την ένταξη ή την επανεκπαίδευσή της επί ενός αντικειμένου ευκόλως κατανοητού». Το δικαστήριο δέχεται ότι: «Η πραγματική φύση της απασχόλησης της αιτούσας ήταν αυτή της εξαρτημένης εργασίας, με όλες τις περαιτέρω συνέπειες (π.χ. μισθολογικές, ασφαλιστικές, συνταξιοδοτικές κλπ) του στοιχείου της εξάρτησης».