Όταν η επικοινωνία μπλοκάρεται ... η Δημοκρατία «νοσεί»!

Γράφει ο Χάρης Στούκας 

«Μεγάλη μπουκιά φάε......μεγάλη κουβέντα μη λές». Γιατί λέξεις χωρίς νόημα, συνοδεύονται από «ανικανοποίητες προσδοκίες», και όταν δεν ανταποκρίνονται με έργα, μετατρέπονται σε «αυτονόητες ψευδαισθήσεις». Τότε είναι που γινόμαστε ανόητοι. Για άλλη μια φορά ο σοφός λαός μίλησε. Και θα μου πείτε ποιός τον άκουσε? Ούτε καν ένας από όλους εμάς που θεωρούμε τον εαυτό μας κομμάτι του! «Μαζί τα είπαμε-ήπιαμε»? Ούτε καν...Καλός ο λεκτικός πλούτος, αλλά δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι το Πυθαγόρειο Θεώρημα αποτελείται απο 24 λέξεις, η Αρχή του Αρχιμήδη από 67, οι δέκα εντολές από 179, η Διακύρηξη Ανεξαρτησίας των Η.Π.Α. από 300 και ένας πρόσφατος νόμος για το που μπορεί να καπνίζουμε απο 23042 λέξεις.

Η αναποτελεσματική επικοινωνία, δημιουργεί χάσματα, μοναξιά, προβλήματα στο σπίτι, και στη εργασία, ένταση και αναπόφευκτες προστριβές. Ζούμε στην εποχή της μοναξιάς από έλλειψη ουσιαστικής επαφής. Όταν η επικοινωνία μπλοκάρεται..., όλη η εσωτερική ενέργεια εκδηλώνεται προς τα έξω με μορφές αρνητικές ..., όπως συνεχή κριτική, απόρριψη, εχθρότητα, σαρκασμός. Η Δημοκρατία τότε «νοσεί» αλλά και δοκιμάζεται. Δεν αλλάζει κανείς εύκολα χρόνια συνήθειας και αν προσπαθήσει γρήγορα νιώθει άβολα , έξω από δοκιμασμένο τρόπο συμπεριφοράς. Πρέπει να συνειδητοποιήσει τα προβλήματα που του δημιουργεί η παρούσα κατάσταση για να δοκιμάσει και να υιοθετήσει νέες συμπεριφορές.

Ο νόμος της αλλαγής λέει ότι τα πράγματα δεν μένουν ίδια.

Αν τυχόν δε γίνονται καλύτερα χειροτερεύουν. Αν οι σχέσεις δεν γίνονται πιο κοντινές γίνονται πιο απόμακρες. Έτσι και αλλιώς αλλάζεις. Το ζήτημα είναι να αλλάξεις όχι όπως η ζωή τα φέρνει αλλά όπως εσύ επιλέγεις.

Για να υπάρχει ελπίδα όμως αλλαγής πρέπει να βρίσκονται σε αρμονία τα σκέλη, Στρατηγική και Στόχοι (τι) με το κλίμα (πως). Για να υπάρξει θετικό ξεκίνημα πρέπει πολιτική ηγεσία και ελεύθεροι πολίτες να μοιράζονται ένα κοινό όραμα για το μέλλον μας με ένα αίσθημα ότι ανήκουμε στην ίδια ομάδα. Οι λέξεις κλειδιά που «ζωγραφίζουν» αυτή την αλλαγή θα μπορούσε να είναι: η εγκάρσια επικοινωνία, η αισιοδοξία, η κοινή ευθύνη, η αποκατάσταση κλίματος εμπιστοσύνης, ο δημιουργικός οραματισμός, η ειρήνη!

Σε μια ενότητα μυαλού και καρδιάς, , η Δημοκρατία μας μπορεί να «θεραπευτεί». Τότε θα μπορούμε να μιλάμε για ενεργό χτίσιμο του μέλλοντος και όχι απλής πρόβλεψής του. Δεν μένει παρά να απελευθερωθούν αυτές οι κρυμμένες δυνάμεις, που θα διοικήσουν ορθά και δίκαια αυτόν τον Ευλογημένο Τόπο!!!